Jaarprogramma 2023-2024 Jaarprogramma 2023-2024
Thema seizoen 23-24: Een mens te zijn op aarde

Een mens te zijn op aarde,
is eens voorgoed geboren zijn,
is levenslang geboortepijn.
Een mens te zijn op aarde
is leven van de wind.
Hoe zullen wij volbrengen
wat door de eeuwen duren moet;
een mens te zijn die sterven moet?
Wij branden van verlangen
tot alles is voltooid.

Voor het seizoen 2023-2024 heeft de Westfriese Ekklesia opnieuw gekozen voor inspirerende liederen als leidraad voor het jaarthema en het thema van de afzonderlijke vieringen. Voor het jaarthema gaan we uit van het lied “ Een mens te zijn op aarde “ zoals Huub Oosterhuis dat gedicht heeft. In de aanhef zijn het eerste en laatste couplet weergegeven.
Het mensenbestaan wordt in dit lied heel anders neergezet dan het succesverhaal dat we zelf vaak zo graag voor waar willen hebben. ‘Een mens te zijn op aarde’ zet als eenvoudige, naakte mededeling de mens meteen al heel kwetsbaar neer. Want dat is wat jij, u en ik simpelweg zijn: een mens op aarde, niet minder en niets meer. Een mens die na zijn geboorte niet meer terug kan in de moederschoot: vanaf dat moment gaat het vooruit, door de tijd heen, of je nu wilt of niet. Totdat de mens uit de tijd wordt genomen door te sterven. Zo loopt dit lied, van geboorte (couplet 1) tot sterven (couplet 6). Is dat ons lot?
Het is niet per se een fleurig mensbeeld dat uit dit lied naar voren komt. Wel een realistisch. Het leven gaat niet altijd over rozen. Het is ‘levenslang geboortepijn’, dicht Huub Oosterhuis. Je kunt je niet onttrekken aan al wat het leven voor je in petto heeft. Anders dan wat wij elkaar voorhouden met de selfmade mensbeelden die onze welvaartscultuur schept.
Die oneindige onrust die het mensenbestaan typeert, heeft er alles mee te maken dat de mens zich, anders dan andere dieren, bewust is van zijn eigen sterfelijkheid: ‘de dood komt langverwacht’. Dat geeft een grote tragiek aan die mens. Maar ook een afhankelijkheid, namelijk van iets of iemand aan wie zijn leven hangt boven zijn eindige bestaan uit. Hij kan het niet alleen.
Maar in al die pijn, dat zorgen, het slijten-aan-elkaar, zit ook een diepe zegen, een ‘pijnlijke genade’. Zoals men alleen tot het licht komt door de duisternis heen, tot bevrijding door de pijn heen. Het mensenleven is niet doelloos. Het gaat naar een ‘voltooiing’ toe. Over het hoe en wat van die voltooiing rept de dichter niet. Hij laat het open hoe de zanger het wil interpreteren. En bovendien dat het verlangen van de mens niet tevergeefs zal blijken. Ondanks alles en misschien ook dankzij alles.

3 september: Dit huis vol mensen, weet Jij wie het zijn?                                                                                                       
Dit huis vol mensen,
weet Jij wie het zijn?
Ik mag het hopen.
Heb Jij ons geteld,
ken Jij ons bij name?
Dan ben je de enige.
Voorganger: Gerard Swüste

1 oktober: Jericho-lied (Jericho, Europa, Jericho). 
Bouw je muren hoger op, zet je poorten onder stroom 
komen horde wezens aan , die in jou willen wonen, 
zijn de slavendrijverij ontkomen.....
en zij planten nieuwe bomen, graven grachten levend water, 
krijgen dochters zonen 
en de zevende van alle dagen rusten zij in stil gezang, 
want ze zijn ontkomen, wonen veilig in jou Jericho  
Voorganger: Geeske Hovingh

5 november: Blinde ogen verlicht ze
Blinde ogen verlicht ze
Dove oren doe open
Harde harten doe horen
Blinde ogen verlicht ze 
Dove oren doe open
Harde harten doe horen ..
Voorganger: Peter Vermaat
                                                              
3 december: Om te zien een nieuwe aarde
Om te zien een nieuwe aarde
Om te gaan een wereld wijd
Om een zacht en onbezwaarde
Mens te zijn in nieuwe tijd.
Om een stem uit vuur te horen
Om een naam van eeuwigheid
Om steeds nieuw die naam te horen
Voorganger: Juut Meijer

7 januari: Stem als een zee van mensen
Stem als een zee van mensen
Om mij door mij heen
Stem van die drenkeling,
van dat stuk wrakhout
dat een mens blijkt
als hij mij aankijkt  
Voorganger: André Wesche

4 februari: Stilte nu...
Stilte nu, stilte nu, stilte nu.
Deze bijeenkomst moge ons geven kracht.
Dat wij niet wanhopen aan ooit
vrede op aarde.
Stilte nu, stilte nu, stilte nu.
Voorganger: Bettine Siertsema

3 maart: Wie zijn leven niet wil geven, niet wil delen met zovelen 
Wie zijn leven niet wil geven, 
niet wil delen met zovelen
met een ander, gaat verloren.
Wie wil geven wat hij heeft, die zal leven
opgegeten die zal weten dat hij leeft.
Voorganger: Kees Kok

7 april: Deze wereld omgekeerd
De wijze woorden en het groot vertoon
de goede sier van goede werken
de ijdelheden op hun pauwentroon
de luchtkastelen van de sterken,
al wat hoog staat aangeschreven
zal Gods woord niet overleven.
Hij wiens kracht in onze zwakheid woont, 
beschaamt de ogen van de sterken.
Voorganger: Alex van Heusden

5 mei: Naar jou sta ik op in de morgen
Naar jou sta ik op in de morgen
roep ik de uren bid het licht
strompel om water.
Naar jou dorst ik door de middag
lichaam ben ik, ziel smeek ik
met de schaduwen val ik.
Naar jou woel ik in de nacht –
slaap je? raak mij aan
dat ik rust vind
en naar jou opsta in de morgen.
Voorganger: Kees Swan

2 juni: Die de aarde boetseerde
Die de aarde boetseerde 
Grondvestte, vasthoudt,
Die haar niet geschapen heeft als een chaos,
Maar opdat zij ingericht en bewoond wordt
Voorganger: Bart-Jan van Gaart
 
terug